Περί παραλίας

Καλησπέρες από την εξωτική Σίβηρη Χαλκιδικής. Σήμερα μικρά μου προβατάκια θα σας μιλήσω για μερικούς χαρακτήρες παραλίας/club που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Περίπτωση 1: Ο σφίχτης

περιγραφή: πεταγμένα μάτια, χορεύει μόνος εκτός της παρέας, ά-μπλουζος, πλήρης photo-λυσις[ακόμα και στο μπικίνι], δεξί ή αριστερό χέρι, καμιά φορά και τα δύο, που δεν κατεβαίνει ποτέ απ’ το σημείο που κάνει το δικέφαλο να φουσκώνει και να φαίνεται τούμπανο.

Περίπτωση 2: Η γιαγιάκα

περιγραφή: 60χρονη, γεμάτη σακούλες του jumbo για να χωρά όλα τα προικιά της, η ταχύτητα των βημάτων της πιο αργή κι απ’ αυτή μιας χελώνας, παραπονιέται συνεχώς και αδιαλείπτως για την αφόρητη ζέστη και την πολυκοσμία. Τέλος, μπαίνει στη θάλασσα και δεν βρέχει ποτέ τα μαλλιά της, τα οποία είναι πιστολάκι.

Περίπτωση 3η: Η ξιπασμένη σερβιτόρα

περιγραφή: τουπέ, μαγιώ κοφτό για να αναδεικνύονται οι γλουτιαίοι και να μπορεί να κάνει το λεγόμενο “booty shake", ύφος χιλίων καρδιναλίων να ‘ουμ’, θράσος, τίγκα στο caroten και το πανάκριβο gucci αντηλιακό της.

υποσημείωση: εάν της κάνεις κομπλιμέντο υπάρχει πιθανότητα να βρεθείς κατευθείαν μέσα στο βυθό. Σαχλέ!

Περίπτωση 4η και τελευταία: το σιχαμένο κωλόπαιδο/κωλόμωρο

περιγραφή: συνεχής μίρλα, γκρίνια, [στην περίπτωση του κωλόμωρου, κλάμα] για το πότε θα φύγει από την παραλία, υπερπληθώρα κουβαδακίων, ντζουγκρανίων και μπρατσακίων.