• 17.11.10

    Εδώ Πολυτεχνείο...


    • Αρχές Νοέμβρη:Το μνημόσυνο για το Γιώργο Παπανδρέου μετατρέπεται σε μεγάλη διαδήλωση ενάντια στη Χούντα που λήγει με ξυλοδαρμούς και συλλήψεις.
    • 14 Νοεμβρη:Οι φοιτητές του πολυτεχνείου προχωρούν σε κατάληψη.Μαζί τους δεν χάνουν την ευκαιρία να ενσωματωθούν φοιτητές της νομικής,εργαζόμενοι,καθως και ο αγωνιστής Νίκος Ξυλούρης.Οι φοιτητές δημιουργούν ενα ραδιοφωνικό πομπό εκπέμποντας αντι-δικτατορικά συνθήματα.Στο πλευρό τους έχουν ραδιοπειρατές που τους βοηθούν να μεταδώσουν το σήμα σε όλη την Αθήνα.
    • 16 Νοέμβρη:Ο συγκεντρωμένος λαός γύρω απο το πολυτεχνείο ξεπερνά τους 100.000 και αυξάνονται διαρκώς.Αργά το απόγευμα ο Παπαδόπουλος δίνει εντολή στην αστυνομία να εισβάλει.Πέφτουν δακρυγόνα αλλα και σφαίρες χτυπούν θανάσιμα άοπλους πολίτες και φοιτητές.Εργάτες και οικοδόμοι στρέφονται εναντίον της αστυνομία με ότι βρουν μπροστά τους και ανατρέπουν οχήματα καθώς δημιουργούν οδοφράγματα.
    • 17 Νοέμρη(Ξημερώματα):Τανκς κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας και γερανοφόρα οχηματα ανατρέποντας τα εμπόδια.Τα μεγάφωνα και ο ραδιοφωνικός σταθμός του πολυτεχνείου απευθύνουν αμεγνωσμένες εκκλήσεις: "Αδέρφια μας στρατιώτες!Αδέρφια μας στρατιώτες!Πως είναι δυνατόν να πυροβολήσετε τα αδέρφια σας;Πως είναι δυνατόν να χυθεί ελληνικό αίμα;Αφού όλοι πιστεύουμε στη λευτεριά!Εγώ πρώτος αρχίζω τον Εθνικό Ύμνο,το εθνικό σύμβολο της ελυθερίας: Σε γνωρίζω απο την κόψη του σπαθιού την τρομερή,σε γνωρίζω απο την όψη που με βια μετράει τη γη.Απ'τα κόκκαλα βγαλμένη τω Ελλήνων τα ιερά,και σαν πρώτα ανδριωμένη, χαίρε, ω χαίρε ελευθεριά!  Ελληνικέ λαέ πρέπει να μάθεις,πρεπει να μάθεις οτι αυτή τη στιγμή αγωνίζονται τα παιδιά σου!Όλος ο ελληνικός λαός,και προπαντός ο λαός της Αθήνας, βρίσκεται στους δρόμους,μπροστά στα τανκς!Εδώ πολυτεχνείο!Εδώ πολυτεχνείο!
    • (3 το ξημέρωμα): Παρά την έκκληση των φοιτητών για διαπραγματέυσεις,ο δικτάτωρ αρνείται και ετοιμάζει επίδειξη δύναμης.Εισβάλουν τανκς στο πολυτεχνείο ισοπεδόνοντας κάθε εμπόδιο και σκοτώνοντας χιλιάδες πολίτες.Το μήνυμα όμως έχει περάσει....


    Γράφω αυτό το άρθο γιατι πρέπει όλοι να νιώθουμε περήφανοι γι'αυτά τα παιδία που έδωσαν τις ζωές τους στο όνομα της δημοκρατία.Καλό θα ήταν για όλους μας να θυμόμαστε και όχι να γιορτάζουμε την 17 Νοέμβρη ως μια αργία όπως όλες οι άλλες...

    1 σχόλιο:

    Μάγισσα Κίρκη είπε...

    Είναι πράγματι η μοναδική επέτειος που με συγκινεί. Ίσως γιατί είναι η πιο αδικημένη δεδομένου ότι έχουν βγεί διάφορες φασιστο-βρώμες ότι και καλά κανείς δεν σκοτώθηκε εκείνη τη νύχτα κι άλλοι κροκόδειλοι!Κυρίως όμως μες από τα γεγονότα αυτά, φαίνεται ένας αγώνας νέων ανθρώπων που σήμερα έχουν παραδώσει τα όπλα. Ενδεχομένως μια τέτοια κίνηση σήμερα, να άλλαζε κάποιες καταστάσεις πιο χουντικές από τότε!

    Με παίρνουν μάτι

    like @facebook

    Βίντεο της εβδομάδας