• 11.1.10

    Interviewing Χάρης Ρώμας

    Ημερομηνία: 25.12.09

    Ώρα: 19:30

    Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη, Νέα Παραλία,  Μακεδονία Παλάς

    Project: Συνέντευξη με το Χάρη Ρώμα





    SheepBlogging: Χρόνια διακεκριμένος πρωταγωνιστής στη μικρή αλλά και στη μεγάλη οθόνη, καθώς και στο θέατρο. Πότε αποφάσισε ο Χάρης ότι θέλει να γίνεις ηθοποιός, και τελικά να παρατήσει την Ιατρική;

    Χάρης Ρώμας: Αισθάνθηκα ότι πρέπει να κάνω αυτή τη δουλειά και μόνο αυτή στην εφηβεία γύρω στα 14-15 όταν και συνέβη ένα καθοριστικό περιστατικό. Ξεκινήσαμε με την παρέα μου για το Σινεμά Ορφέας στη Σταδίου, στο οποίο υπήρχε τότε και το μικρό κυκλικό Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, εγώ κατά κάποιο μαγικό, μοιραίο τρόπο-ή απλώς από αφηρημάδα- πέρασα την πόρτα του θεάτρου και χωρίς να το καταλάβω παρακολούθησα την «οπερέτα του Γκομπρόβιτς». Μαγεμένος καθώς ήμουν μετά το τέλος της παράστασης παραπάταγα και χτύπησα το κεφάλι μου σε μια κολώνα της ΔΕΗ και εκείνη τη στιγμή είπα μέσα μου ότι αυτό και μόνο θέλω να κάνω.

    Στην πορεία, λόγω αστικής καταγωγής και επειδή υπήρξα καλός μαθητής οι γονείς μου επέμεναν να ακολουθήσω ένα επάγγελμα απ’ αυτά που οι Γάλλοι ονομάζουν “comme il faut”. Τελείωσα την Ιατρική μετά από 12 χρόνια διότι ήδη από το 3ο έτος παρακολουθήσα κρυφά από τους γονείς μου μαθήματα σε δραματική σχολή.

    SB: Ποια η αντίδραση των γονιών σου όταν έμαθαν για τα μαθήματα υποκριτικής που παρακολουθούσες;

    Χ: Φανέρωσα στους γονείς μου την ηθοποιία όταν πρωτοέπαιξα στην «Πορνογραφία» του Μάνου Χατζιδάκη. Μου ανακοίνωσαν ότι δεν θέλουν να συντηρούν μια τέτοια «περίπτωση» κι ότι εφόσον έχω τέτοιου είδους βλέψεις, πρέπει να τα βγάλω πέρα μόνος μου.

    SB: Υπήρξε κάποιος ρόλος που θεωρείς εσύ σταθμό στην καριέρα σου;

    Χ: Η καλύτερη στιγμή μου στο χώρο και ρόλο σταθμό θεωρώ πως είναι ο Διόνυσος στους «Βατράχους» του Αριστοφάνη όταν και πρωταγωνίστησα στην Επίδαυρο. Νομίζω πως είναι η μεγαλύτερη καταξίωση για έναν Έλληνα ηθοποιό να παίξει στην Επίδαυρο.

    SB: Υπήρξαν δύσκολα χρόνια πριν την επιτυχία; Χρωστάς σε κάποιο πρόσωπο την επιτυχία σου;

    Χ: Βεβαίως υπήρξαν δύσκολα χρόνια πριν την επιτυχία όπως και υπήρξαν δύσκολα χρόνια και μετά. Η επιτυχία είναι κάτι ρευστό σε αυτή τη δουλειά, πάντα δίνεις «εξετάσεις», πάντα υπάρχουν περίοδοι που αισθάνεσαι ότι τα πράγματα δεν πάνε έτσι όπως θα τα ήθελες.

    Δεν υπάρχει κάποιο άτομο στο οποίο χρωστάω την επιτυχία, δεν υπήρχε κάποιο χέρι το οποίο να με τραβήξει και να μου δώσει τεράστια ώθηση, υπάρχουν όμως άτομα τα οποία θα ευχαριστούσα, άτομα όπως οι αείμνηστοι Ρένα Βλαχοπούλου και ο Σωτήρης Μουστάκας και τον σπουδαίο στο είδος του Λάκη Λαζόπουλο, ο οποίος ήταν ήδη πολύ επιτυχημένος από νεαρή ηλικία.

    SB: Άννα Χατζησοφιά, θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε το συγγραφικό σου alter ego. Μεν & Δεν, Κων/νου & Ελένης, Λιφτινγκ, Το καφέ της χαράς, Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο, Ο κακός Βεζύρης. Ποιο είναι το μυστικό αυτής της τόσο καλής συνεργασίας;

    Χ: Δεν θεωρώ πως η Άννα είναι το συγγραφικό μου alter ego, είναι εξαιρετική συγγραφέας και πολύ «κοφτερό μυαλό». Είχαμε όντως μια πολύ επιτυχημένη, δεμένη συνεργασία  αλλά εγώ πάντα κρατούσα ένα συγγραφικό κομμάτι του εαυτού μου ανενεργό και δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την Άννα γιατί είναι πολύ προσωπικό. Ήταν ένας χρυσός κύκλος ο οποίος έκλεισε χωρίς όμως να τον απαξιώνω ή να τον κατακρίνω.

    SB: Dr.Ρούλης, έξυπνο χιούμορ, ωραίες ατάκες, φρέσκα πρόσωπα. Τι νομίζεις πως ήταν αυτό που έφταιξε και δεν πήγε καλά η σειρά;

    Χ:  Το εύκολο είναι να αρχίσω να κατηγορώ και να αποδίδω ευθύνες, αυτό που θα σου πώ όμως με σιγουριά είναι ότι για την επιτυχία ή για την αποτυχία είναι συνυπόλογα πολλά πράγματα και είναι ένας πολύπλοκος συγκερασμός καταστάσεων. Αυτό που πιστεύω για την -κατά τα λεγόμενα- αποτυχία της σειράς είναι ότι δεν βρήκε τον κατάλληλο χώρος και χρόνο για να ευδοκιμίσει, το περιβάλλον του καναλιού ήταν αρνητικό.

    Ευχαριστώ το κανάλι για τα τόσα χρόνια επιτυχίας όμως θέλω να κλείσω και αυτόν τον κύκλο και να τον αφήσω πίσω μου, όπως έκλεισα πολλούς άλλους κύκλους πρόσφατα στην επαγγελματικήκαι προσωπική μου ζωή.Θέλω να «ξαναγγενηθώ».

    SB: Οι ράγες πίσω μου, μια εκπληκτική θεατρική παράσταση που ανέβηκε και 2η χρονιά, μίλησέ μου λίγο για το έργο.

    Χ: Είναι μια πολύ ιδιαίτερη δουλειά, με βοηθάει να δηλώσω το ποιος θέλω να είμαι πραγματικά και νομίζω πως στο κοινό προσφέρει ένα ταξίδι ψυχής.

    SB: Να αναφέρουμε επίσης πως αυτόν τον καιρό, σκηνοθετείς και την οπερέτα «Ο Βαφτιστικός» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, που ανεβάζει η Οπερα Θεσσαλονίκης μέχρι 24 Ιανουαρίου 2010 στο κινηματοθέατρο «Αριστοτέλειον» της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

    Χ: Η παράσταση αυτή είναι μια εκπληκτική οπερέτα και μια από τις πιο έξυπνες «φάρσες». Η σκηνοθεσία θεωρώ πως είναι η πεμπτουσία της καλλιτεχνικής μου φύσης, με ολοκληρώνει απόλυτα και μεσα απ’ αυτήν προβάλλεται ο Χάρης που θέλω να είμαι και να περάσω στο κοινό.

    SB: Θέατρο ή τηλεόραση;

    Χ: Θέατρο, αφού πω όμως ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στην τηλεόραση που με κατέστησε οικονομικά πιο ανεξάρτητο, όχι εξασφαλισμένο διαπαντώς όμως. Έχω την πεποίθηση πως εαν ήμουν πλήρως εξασφαλισμένος οικονομικά, δεν θα ξαναέκανα τηλεόραση αν και μου αρέσει αυτού του είδους η επικοινωνία, την χόρτασα και δεν έχω να αποδείξω κάτι παραπάνω.

    SB: Οι θεατράνθρωποι «σνομπάρουν» την τηλεόραση, ποια η γνώμη σου;

    X: Η τηλεόραση είναι ένα ιδιαίτερο μέσο το οποίο πρέπει να γνωρίζεις καλά πως να το χειριστείς. Έχω δει σπουδαίους ηθοποιούς να πετυχαίνουν στο θέατρο αλλά στην τηλεόραση να μην τα καταφέρνουν. Η συγκεκριμένη τηλεόραση των τελευταίων 5 χρώνων τρώει τις σάρκες της, έχει μετατραπεί σε ξεφώνημα γειτονιάς.

    SB: Διακεκριμένος και σε έναν άλλο τομέα της τέχνης, τη στιχουργική, είναι ίσως μια προέκταση του εαυτού σου;

    X: Σίγουρα! Οι στίχοι που γράφω είναι κυρίως ερωτικοί, εμπνευσμένοι από προσωπικά βιώματα. Βέβαια, θα ήθελα να είμαι καλύτερος στιχουργός και το ‘χω “βάλει” πείσμα, θέλω να γράψω κάτι που να μείνει διαχρονικό.

    SB: Βρίσκεις χρόνο για τον εαυτό σου;

    Χ: Κοιμάμαι λίγο και ερωτεύομαι πολύ, οπότε βρίσκω χρόνο, ναι!

    SB: Δεν έχεις φτάσει ποτέ σε σημείο που να πεις θα τα παρατήσω όλα για μια χρονιά για να ηρεμήσω;

    X: Όχι, αυτό μπορεί να το πω όταν γεράσω. Ελπίζω να κλείσεις τη συνέντευξη λέγοντάς μου Χάρη είσαι πολύ νέος ακόμα! (γέλια)

    SB: Χάρη είσαι πολύ νέος ακόμα! (γέλια) Ευχαριστώ πολύ, να σου ευχηθώ τα καλύτερα!

    Χ: Εγώ ευχαριστώ, το καταχάρηκα!


    Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Με παίρνουν μάτι

    like @facebook

    Βίντεο της εβδομάδας