Κίτρινα Ποδήλατα με πολλά γκάζια!

"Ροκ δεν είναι το alternative lifestyle. Ροκ είναι κόντρα!"

Πλακώνας Κωνσταντίνος: Ασχολείστε από πολύ μικροί με τη μουσική, πότε αποφασίσατε να κάνετε ένα βήμα παραπάνω και να ασχοληθείτε και επαγγελματικά;

Αλέξανδρος Παντελιάς: Είχαμε ένα γκρουπάκι με το οποίο παίζαμε αρκετό καιρό, διασκευές κυρίως, στην Αθήνα σε δύο μπαρ, αυτό “έφτασε” στα αυτιά της εταιρίας μας κι έτσι προέκυψε η πρόταση για να αρχίσουμε επαγγελματική καριέρα. Στην αρχή, δε σου κρύβω πως ήμασταν σκεπτικοί και ίσως αρνητικοί διοτί εκείνη την εποχή εγώ ήμουν 17 χρωνών και έδινα Πανελλήνιες και ο Γιώργος μόλις είχε μπει στο Πανεπιστήμιο και είχε πολύ διάβασμα. Τελικά, μετά απο μεγάλο “φλερτ”, ενδώσαμε γιατί λατρεύουμε τη μουσική και αποφασίσαμε να την βάλουμε “για τα καλά” στη ζωή μας.

Γιώργος Παντελιάς: Μπορεί να παίζαμε ερασιτεχνικά στην αρχή αλλά είχαμε επαγγελματική νοοτροπία, δεν παίζαμε δηλαδή για να “βγάλουμε” γκόμενες. Επίσης, είμασταν απ ‘τις μπάντες οι οποίες δεν κυνηγήσανε τις δισκογραφικές, εαν αυτό το λες τύχη, θα σου πω πως την τύχη την φέρνεις ή την διώχνεις από κοντά σου.

Κ: Νεό single με τίτλο “Τί είναι κράτος;”.

Α - Γ: Το single προέκυψε κάπως εμβόλιμα. Η στιχουργός, Νίκη Παπαθεοχάρη, μας πρότεινε να συνεργαστούμε πάνω σε αυτή τη δουλειά και εμείς δεχτήκαμε γιατί μας άρεσε φοβερά η ισορροπία που έχει ο στίχος. Από τη μία είναι κατεγγελτικός αλλά από την άλλη φωνάζει πόσο πολύ φταίμε εμείς οι ίδιοι για την κατάσταση που υπάρχει. Μας αρέσει να πηγαίνουμε κόντρα στο mainstream και προσπαθούμε, όσο μπορούμε βέβαια, να εμπνεύσουμε τη νέα γενιά να αλλάξει νοοτροπία και να πάμε αυτόν τον τόπο παρακάτω.

Κ: Ρισκάρετε και βάζετε έντονο πολιτικό στίχο στα τραγούδια σας, δεν φοβάστε για αυτήν σας την επιλογή;

Α: Πάντα είχαμε και πολιτικό και κοινωνικό στίχο απλά παλιότερα ίσως να ήταν πιο καμουφλαρισμένος. Πλέον ο λόγος μας είναι οξύς, αποφασίσαμε να φωνάξουμε πιο δυνατά, ειδικά μετά από το δίσκο “Ανάδυση” γιατί πιστεύουμε πως ο κόσμος το έχει ανάγκη.

Γ: Βλέπεις ανθρώπους που έχουν τελειώσει πανεπιστήμια, έχουν μεταπτυχιακά, διδακτορικά, άπειρους τίτλους και βεβαιώσεις και βρίσκει δουλειά, εάν είναι κωλόφαρδος, με ένα μισθό της πείνας. Το πολιτικό τραγούδι χρειάζεται πολύ χρόνο για να ευδοκιμήσει και να “πετύχει”, περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών μας.

Κ: Είστε δύο ενεργά, πολιτικά άτομα, τί σιχαίνεστε στην Ελλάδα του 2010 και τί θα κρατούσατε;

Γ:  Αυτό που με κάνει να αηδιάζω είναι η αναξιοκρατεία. Οι προσπάθειες νέων, ικανότατων ανθρώπων δεν βρίσκουν αντίκρισμα και καταλήγουν στο κενό. Με ενοχλεί που αναγκάζονται να καταφύγουν στη λύση του εξωτερικού για να εκτιμηθούν αξιοκρατικά και σωστά. Επιπλέον, σιχαίνομαι τη νοοτροπία του Έλληνάρα, που έχει υιοθετηθεί και από νέους ανθρώπους και είναι πραγματικά κρίμα, έχουν συνηθίσει σε ένα μοτίβο ρουσφετολογίας και “βολέματος”.

Α: Συμφωνώ απόλυτα. Αυτό που θα κρατούσαμε και οι δύο νομίζω, είναι η εμπιστοσύνη που έχουμε στη νέα γένια, στον όμορφο τσαμπουκά που δείχνουν, στο υγιές ένστικτό τους να αντιστέκονται σε όλα αυτά που προανέφερε ο Γιώργος.

Γ: Μέσα στο χάος, υπάρχει μια νεολαία που “την ψάχνει” και δεν δέχεται μασημένη τροφή. Διανύουμε την εποχή της πληροφορίας, της εικόνας, του video και μέσω του internet οι νέοι έχουν περισσότερα ερεθίσματα και διεξόδους και είναι έτοιμοι να αντιδράσουν.

Κ: Πολλές συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του χώρου, ενδεικτικά αναφέρω: Γεράσιμο Ανδρεάτο , Ορφέα Περίδη , Γλυκερία,  Λαυρέντη Μαχαιρίτσα , Τάνια Τσανακλίδου, Γαλάνη και πολλούς άλλους. Θεωρείτε κάποια συνεργασία σταθμό στην καριέρα σας;

Α - Γ: Κάθε συνεργασία είναι σταθμός για μας, ένα μικρό σχολείο, μια μελετημένη κίνηση και όχι “μαγείρεμα” εταιριών. Μάθαμε επαγγελματισμό, να μην κάνουμε “εκπτώσεις” και να δουλεύουμε πολύ σκληρά, όσα χρόνια κι αν περνάνε. Για παράδειγμα, στη συνεργασία μας με τη Δήμητρα Γαλάνη, φάγαμε ένα ωραίο χαστούκι, είδαμε έναν άνθρωπο μετά από τόσα χρόνια επιτυχιών να ανησυχεί και να τρέχει σαν πρωτοεμφανιζόμενος. Επίσης, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στον Λαυρέντη και στον Ορφέα που μας πίστεψαν και μας έδωσαν χόρο να δημιουργήσουμε και να αναδειχθούμε στο πλάι τους.

Κ: Ποια στιγμή σας θεωρείτε καλύτερη στο χώρο της μουσικής;

Α: Ανεβαίνουμε λίγα-λίγα σκαλοπάτια, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάτι. Είναι μικρές επιτυχίες που σου δίνουν δύναμη να προχωρήσεις παρακάτω. Έτσι βλέπουμε κάθε στιγμή μας, καλή ή κακή.

Γ: Το ίδιο σημαντική ήταν η πρώτη μας sold-out συναυλία με το γεγονός ότι 2μιση χρόνια μετά απ’ αυτήν πήγαμε σε ένα μεγαζί και είχε 40 άτομα. Μια πολύ σημαντική στιγμή που μας έκανε να καταλάβουμε ότι πρέπει να δουλέψουμε παραπάνω και να βρούμε τα λάθη μας.

Κ: Τί είδους ακούσματα επηρεάζουν τη μουσική σας;

Α - Γ: Διαφορετικά! Απ’ τη στιγμή που αρχίσαμε να έχουμε κάπως το δικό μας, προσωπικό στυλ, προσπαθούμε να τα συνδιάζουμε όλα. Ακούμε και ethnic, jazz, έχουμε ανοιχτά αφτιά και προσπαθούμε να βελτιώσουμε τον ήχο μας από όλα τα είδη της μουσικής.

Κ: Να αναφέρουμε πως αυτήν την εποχή εμφανίζεστε στην Αθήνα, μαζί με Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Γιάννη Κότσιρα. Μιλήστε μου γι’αυτή τη συνεργασία, τι κατάσταση επικρατεί εκεί;

Α - Γ: Η σύμπραξη με τον Λαυρέντη κρατάει καιρό και είναι αηδιαστικά αρμονική. Υπάρχει συμφωνία κινήσεων, απόψεων, σεβασμός προς όλη τη νοοτροπία του απέναντι στη μουσική. Είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε με τον Γιάννη και μας αρέσει που πατάει σε πιο λαϊκά μονοπάτια, έχει ενδιαφέρον. Το ροκ μαζί με το έντεχνο και το λαϊκό “παντρεύονται” και νομίζουμε πως αυτό αρέσει και στον κόσμο.

Κ: Έχετε σκεφτεί να προσθέσετε κι άλλα μέλη στο group ή πιστεύετε πως θα «χαλάσει» την αρμονία σας;

Α: Είναι τόσο δεμένη αυτή η σχέση και τόσο παγιωμένη που δύσκολα μια τρίτη γνώμη θα “κολλήσει” με τη δικιά μας. Βέβαια, στα 10 αυτά χρόνια έχουμε κάποιους “μόνιμους” συνεργάτες τους οποίους εμπιστευόμαστε και συνεργαζόμαστε και πλέον τους θεωρούμε οικογένειά μας.

Κ: Μαλώνετε μεταξύ σας;

Α - Γ: Φυσικά, μέσα σε φυσιολογικά πλαίσια. Όταν μαλώνουμε είναι κυρίως για θέματα που δεν έχουν σχέση με τη μουσική, αν είναι να μαλώσουμε για θέματα που αφορούν τη μουσική θα είναι για μικροδιαφωνίες που τελικά θα έχουν παραγωγικό αποτέλεσμα.

Κ: Φανταζόσασταν την επιτυχία που αντιμετωπίζετε;

Γ: Θεωρώ πως θα έκανα πολύ μεγάλο λάθος αν σου έλεγα πως είμαστε πετυχημένοι. Τα τελευταία δύο χρόνια η μπάντα έχει κάνει μερικά σημαντικά βήματα όσων αφορά την παραδοχή του κοινού και την αναγνωρισιμότητα, αυτό όμως ήρθε μέσα από σκληρή δουλειά δέκα ολόκληρων χρώνων και έτσι προέκυψε και η επιβράβευση, σαν φυσιολογική εξέλιξη. Δε θα τρελαθούμε επειδή ήρθε η επιτυχία, γιατί δεν ήρθε μέσα σε μια νύχτα. Αυτή τη στιγμή εμείς θα μηδενίσουμε το “κοντέρ” και θα αρχίσουμε απ’ την αρχή. Θα είμαστε επιτυχημένοι μόνο αν δούμε πως αφήσαμε κάποιο έργο, μικρό ή μεγάλο, πίσω μας.

Κ:  Τί είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας χαρακτηρίζει τη δική σας μουσική και την κάνει να ξεχωρίζει απ’ τις υπόλοιπες  παραγωγές των τελευταίων χρόνων;

Α: Με το θέμα της παραγωγής είμαστε τρελαμένοι. Θέλουμε κάθε φορά να προτείνουμε νέα πράγματα, νέους ήχους. Δεν μπορώ να σου πω αν τα καταφέρνουμε, μπορώ να σου πω όμως οτι προσπαθούμε με νύχια και με δόντια.

Κ: Όνειρα/φιλοδοξίες για το μέλλον; Προσωπικές αλλά και επαγγελματικές;

Γ: Εγώ θα ήθελα να ξεκουραστώ!

Α: Τα ονειρά μας είναι περισσότερο κοντινοί στόχοι, μόλις περνάμε ένα εμπόδιο ανεβάζουμε τον πήχη ένα κλικ προς τα πάνω.

Γ: Έχουμε μερικές συζητήσεις με το εξωτερικό αλλά το μελετάμε ακόμα, εύχομαι να παν όλα καλά τελικώς!

Κ: Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ, ήταν απολαυστικότατη συνέντευξη, το καταχάρηκα!

Α - Γ: Εμείς σε ευχαριστούμε, σου ευχόμαστε τα καλύτερα!